Ciemna Joanna

 

Pani z mojego snu. Mój niechciany ciężar
Ta, która skoczyła mi na plecy gdy szukałam bohatera
(a mój koń niósł białą zbroję)
Ta Pani - Smok której tak nienawidzę. Bez względu na powody, jakie ma.
Ta, która nie umarła (jeśli byłaby martwa nie mogłaby wsadzić mnie w te kłopoty)
Jest uzbrojona w stalową kuszę i wie jak jej używać.
(A ja nie boję się płomieni) Kogo to obchodzi
Po trzech latach pracy w krainie Diabła
Przychodzą nagrody z Wielkiego Królestwa.

 

 

Joanna z Tęczy

 

Tęcza co trzyma nieba łuk (nigdy nie spadnie nam na kark)
Łuk, co zestrzelił dziesięć słońc (nigdy nie spalą znowu chmur)
Most, który znajdziesz lecąc w dół (bo w górę wiedzie droga w dół)
Jak można w popiół zmienić je? Jak zniszczyć można tęczy znak?
Czy mamy dosyć drewna by spalić i grom i deszcz i wiatr?

 

 

Ciemna Joanna II

 

Nie była ani głupia ani niepiśmienna.
Pochodziła ze starej rodziny Pasterzy
Wracających każdego tysiąclecia
Z posłaniem:
Co jest mistrzowsko zamknięte nie ma zamka ale nie może być otworzone
Co jest mistrzowsko związane nie może być rozwiązane
Choć nie ma wiążącej liny

Antyczne słowa na pół pamiętane
Nad którymi dziwowali się w Jerusalem
Nie możesz zabić mitu.
I poprzez maskę wielkiego kłamstwa
Prawda prześwieca.
Et ego in Tenebris Lucem Orienti video.

 

 

Pani Hu z rodu elfów.

 

W swej białej wspaniałej zbroi
Zbyt dumna by utrzymać przy sobie
Wiedzę o różnych rzeczach i przyjaciołach z Dębowego Lasu
Nie dla niej zaślubiny z księciem
Była tylko posłańcem Prawdziwego Króla
Jej legenda to nie baśń co kończy się happy-endem
A Delfin nie był księciem z bajki
Lecz głupim chłopcem
Przerażonym jej jasnowidzeniem
Tak jak wszyscy na dworze
Pani Hu
Tak stara i młoda z jej dziewięcioma lisimi ogonami
Umierająca w klatce i wyprostowana przez pięć łańcuchów
Po jednym na każdą rękę i nogę i jeden by trzymać ją za gardło
Żywy obraz złotej zasady
(Czy pamiętasz rysunek Leonarda da Vinci?)
Ucząc się, ucząc
Natury ludzkiej
Sprzedana hrabiemu o nazwisku Piołun
By być cichą posłuszną żoną
I nigdy nie próbować znowu szczęścia
We Francji
Jakże się oboje śmiali.

 

 

 

Traktat o rządzeniu. Znaleziska Mawangdui. Taoistyczny traktat, spisany na jedwabiu, pochodzący z około 500 r. przed naszą erą.